Pacific Rim
The Hobbit+Pacific Rim fanfiction by Tippuri~ii *
Pairing: Thorin Oakenshield x Bilbo Baggins
Type: AU fanfiction; Pacific Rim Universe
* แฟนฟิคชั่นเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของไรเตอร์และแต่งขึ้นเพื่อความบัง เทิง ไม่มีความเกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ ทั้งสิ้น และแฟนฟิคชั่นเรื่องนี้เป็นแฟนฟิคชั่น boys’ love..ถ้าใครไม่ชอบแนะนำให้ปิดค่ะ *
REMEARK
– มันคือการเอาคาแรคเตอร์ฮอบบิทมาเล่นในแปซิฟิก ริมแทนค่ะ
– ฟิคนี้ขับเคลื่อนด้วยพลังติ่ง
– เดินเรื่องอ้างอิงไปกับแปซิฟิก ริม เพราะงั้นอาจมีสปอยล์นะคะ แต่คิดว่าไม่มากหรอก
– อ่านไปพร้อมฟังซาวด์แทรคเพลง Pacific Rim จะได้ใจมาก เขียนไปก็ฟังเพลงนี้ค่ะ 55555
– อย่าคาดหวังอะไรเลยนะคะ //โดดลงปล่องไคจู
************************************
Chapter 1
“ธอริน โอเคนชีลด์เรียกฐาน” ชายหนุ่มเจ้าของชื่อพูด เสียงของเขาสะท้องในพื้นที่ใหญ่โตภายในตัวเยเกอร์ “ภารกิจเรียบร้อย จะกลับเข้าไปเดี๋ยวนี้”
“รับทราบ” บาลิน หัวหน้าผู้ดูแลเครื่องกลตอบรับ ธอรินได้ยินเสียงอีกฝ่ายผ่านเครื่องมือสื่อสารก่อนสายจะถูกตัด “ออร์คริสต์กลับฐาน เคลียร์ทางด้วย”
ธอรินหลับตาสั้นๆพร้อมสูดลมหายใจ…ก่อนที่เยเกอร์จะเริ่มต้นขยับอีกครั้ง ภาพในเรดาห์บอกให้รู้ว่าเฮลิคอปเตอร์เริ่มบินเข้ามาจัดการซากไคจูแล้ว
เขาแทบรอให้ขั้นตอนตรวจเช็คจบลงแล้วออกมายืนบนสองขาตัวเองแทบไม่ไหว…มันกินเวลาน้อยกว่าระบบโคไพลอทก็จริง แต่ธอรินก็ไม่ชอบรออยู่ดี
ไม่อยากจะคิดถึงเจ้าหลานสองคนเลย…คงรอจนเบื่อแน่กว่าจะเรียบร้อย…
ผิดกับฟิลีและคิลีที่เชื่อมเข้าหากันใน ‘การล่อง’ ได้อย่างสมบูรณ์แบบ…ธอรินทำงานได้ดีกว่าเวลาที่ในหัวไม่มีใคร ภารกิจในฐานะนักขับเดี่ยวถูกมองว่าเป็นเรื่องยาก…และการที่ธอรินไม่เคยพลาดสักครั้งก็ทำให้เขาได้รับการยอมรับและความนับถือจากทุกคน
ธอรินเตรียมตัวจะเดินไปที่โรงอาหารตอนที่แกนดัลฟ์ ผู้บัญชาการสูงสุดของฐานเดินเข้ามา…โค้ทสีเทาตัวยาวชื้นไอเย็นจากด้านนอก ชายหนุ่มก้มศีรษะนิดๆเป็นการทัก ขยับจะเดินต่อ แต่แกนดัลฟ์ก็เรียกเขาไว้ “รอเดี๋ยวมิสเตอร์โอเคนชีลด์”
ธอรินเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม ชายชราผายมือเป็นเชิงให้เดินตาม…และเพราะเขากำลังหิวมาก ธอรินจึงไม่ค่อยมีกำลังมารักษามารยาทเท่าไหร่ “มีอะไร?”
“วันนี้จะมีหัวหน้าหน่วยพยาบาลมาใหม่” แกนดัลฟ์อธิบายตรงประเด็น เน้นเสียงตรงเลขจำนวน “คนที่เจ็ดแล้วของเดือนนี้ แล้วเรากำลังจะออกไปรับเขากัน”
ธอรินขมวดคิ้ว หัวหน้าพยาบาลเป็นตำแหน่งที่เขารำคาญที่สุดในโลกเพราะหน้าที่นั้นมีไว้เพื่อคอยตรวจบรรดานักขับเดี่ยว…ซึ่งในฐานนี้มีแค่เขากับดวาลิน ชายหนุ่มไม่ชอบให้มีคนมาตามยุ่งเรื่องสุขภาพเพราะแค่การตรวจเช็คทั่วไปก็น่ารำคาญมากพอแล้วสำหรับเขา นั่นจึงทำให้ไม่มีใครทนอยู่ในตำแหน่งนี้ได้นานเลย
ชายหนุ่มพูดเสียงหนักๆ “ให้ตายเถอะแกนดัลฟ์ คุณเลิกคิดสักทีได้ไหมว่าผมต้องมีพี่เลี้ยง?”‘
“โอ…ไม่ได้เลยมิสเตอร์โอเคนชีลด์” แกนดัลฟ์ตอกกลับด้วยถ้อยคำจิกกัดพอๆกัน ก่อนจะตัดบทอย่างแนบเนียนเมื่อลิฟต์หยุดที่ดาดฟ้า “ดีจริง…ถึงแล้ว”
ธอรินครางฮึในลำคออย่างหงุดหงิดเข้าไปอีกเมื่อพบว่าฝนกำลังตกหนัก…ร่มสีดำคันใหญ่ถูกยัดใส่มือ ก่อนที่ชายหนุ่มจะย่ำเท้าโครมๆตามแกนดัลฟ์ไป
ในบรรยากาศขมุกขมัวนี้…ร่างเล็กๆในโค้ทสีเบอกันดีดูจะยืนเด่นออกมา เจ้าตัวมองซ้ายมองขวาไปมา มือข้างหนึ่งรั้งสายจูงของหมาคอร์กี้ตัวกลมป้อมไว้
“มิสเตอร์แบ็กกินส์” แกนดัลฟ์เอ่ยทักก่อน โอบไหล่ให้ร่างเล็กนั้นพ้นมาจากเงาเฮลิคอปเตอร์มาหลบฝนใต้ร่มของตนแทน “ขอบคุณจริงๆที่รับงานนะ”
“ไม่เลยๆ ผมเต็มใจมากครับ” เจ้าตัวตอบพร้อมยิ้มตื่นๆ…ขยับมือที่รั้งสายจูง “เอ่อ…ผมเอาเจ้านี่มาด้วยคงไม่เป็นไรใช่ไหม? ผมกลัวมาร์ตินจะเหงา”
ธอรินกลอกตา…นึกอยากถามว่าแล้วยังมีคณะละครสัตว์อยู่ในเฮลิคอปเตอร์นั่นไหม แกนดัลฟ์คุยต่ออีกนิด…ก่อนที่ร่างเล็กๆนั้นจะโดนย้ายมาอยู่ใต้ร่มเขา
“โอ! คุณเหรอครับธอริน โอเคนชีลด์?” ชายหนุ่มตัวเล็กตรงหน้ายิ้มให้ ผมหยักศกสีเหมือนน้ำผึ้ง “ผมบิลโบนะ…บิลโบ แบ็กกินส์ ส่วนนี่มาร์ติน”
ธอรินมองอีกฝ่ายนิ่งๆพร้อมพยักหน้า ไม่ได้เอ่ยอะไรอีกตลอดทางจนกระทั่งเดินกลับเข้าไปด้านใน…ผิดกับเพื่อนร่วมร่มของเขาที่ซักถามนั่นนี่อย่างสนใจ
ต้องยอมรับว่าบิลโบ แบ็กกินส์กับเจ้ามาร์ตินนี่ก็น่ารักใช้ได้…แต่ไม่มีที่ให้อะไรน่ารักๆในศูนย์บัญชาการของหุ่นยักษ์ที่ไล่ฆ่าสัตว์ประหลาดแบบนี้หรอกนะ
tbc. เหรอ??
*********************************************
ไฮย่ะห์หหหหหหหหหห
สารภาพว่าไปดูหนังเรื่องนี้ช้ามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะเพราะติดสอบ แต่พอดูแล้ว โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย ติ่ง ติ่งติ่งติ่ง สมการรอคอย ชอบมากๆเลย คือหาจุดที่ไม่ชอบไม่ได้เลยอ่ะค่ะ ทุกอย่างดีไปหมด แล้วก็ชิปราลีห์มาโกะสุดขั้วหัวใจ กรี๊ดอยู่ในโรงกับเพื่อนค่ะ 55555
นั่นหมายความว่าจะมีฟิคราลีห์มาโกะ
แล้วพี่เกดก็ส่งนี่มาให้เราดูค่ะ TvT
โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยติ่งแตกกระจัดกระจายกลายเป็นเห็บไคจูค่ะฟกหดเหกดเหกดเหกดเหกเหกดเหกดเหกดเหกดเหกดเหกดเหก โอ้ยๆๆๆๆๆๆจะบ้าตาย แต่ตอนนั้นได้แค่เก็บๆไว้อยู่ในใจ ไม่กล้าคิดอะไรต่อ กลัวโดนหาว่าบ้า T___T
แต่พอเอาไปให้เพื่อนสนิทดู…กลายเป็นนั่งคิดกันต่อซะงั้น หาตำแหน่งให้คาแรคเตอร์ แต่ไม่มีพล็อต จนไม่ไหวแล้วค่ะ วันนี้เราต้องสแมชชชชชช ออกมาเป็นฟิค
รอดูต่อไปว่าจะดองหรือจะดับค่ะ ฟฟฟฟ
คาดว่าจะดับ…
ทิพย์เอง
THIS HOLY GROUND BURNS MY FEET 
ออคริสต์…กลายเป็นเยเกอร์ไปแล้วอ่ะ //รู้สึกไม่ใช่ประเด็น
มาร์ตินนี่ คอกี้ใช่ไหมคะ 555 //ไม่ค่อยเกี่ยวอีกอะแหละ
แหม ตอนแรกคิดว่า บิลโบ จะขับเยเกอร์กับธอรินรอดหรอ //คงโดนธอรินเขม่นใส่จนกลัวแน่ๆ
ปรากฎ เป็นพี่เลี้ยงเเทน 555
LikeLike
พี่ทิพย์ค่ะ มาต่อเถอะค่าาาา
LikeLike